Ο κινητήρας Bialbero της Alfa Romeo

Ο κινητήρας Bialbero της Alfa Romeo

 

Ο κινητήρας Bialbero της Alfa Romeo αποτέλεσε το «φετίχ» της φίρμας και αυτός που εξελίχθηκε σε αντικείμενο λατρείας.

 

 

 

Το όνομα Alfa Romeo έχει καταφέρει να εξελιχθεί σε ένα μύθο της αυτοκίνησης.  Περιλαμβάνει θρυλικές μορφές, όπως οι Franco Scaglione, Tazio Nuvolari και Juan Manuel Fangio. Περιλαμβάνει όμως και μοντέλα παραγωγής και αγωνιστικά που κατέκτησαν νίκες και τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων όπως οι 33 Stradale, Montreal και GTA. Περιλαμβάνει τέλος και μηχανολογικές καινοτομίες που εξελίχθηκαν σε «φετίχ».

 

 

 

 

Αναζητώντας ένα νέο κινητήρα

 

 

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Orazio Satta Puliga επικεφαλής της μάρκας από το 1951, αναζητούσε έναν νέο κινητήρα. Ένα κινητήρα που θα περνούσε την Alfa Romeo σε μια νέα εποχή. Σε λίγο η Giulietta θα έκανε την εμφάνιση της και θα έπρεπε να συνοδευόταν από ένα αντάξιο της κινητήριο σύνολο. Για το σχεδιασμό του νέου κινητήρα ο Orazio Satta Puliga θα εμπιστευόταν τον Giuseppe Busso. Ο τελευταίος αποτέλεσε έναν άνθρωπο που επίσης συνέδεσε άρρηκτα το όνομα του με τη μάρκα. Η Alfa Romeo ήδη διέθετε στη γκάμα της κινητήρες με διπλούς εκκεντροφόρους επικεφαλής, μια προηγμένη για την εποχή λύση, με το σύνολο που εφοδίαζε την Alfa Romeo 1900 να ακολουθεί αυτό το σχεδιασμό, έχοντας κατασκευασμένο από χυτοσίδηρο το μπλοκ του συνόλου. 

 

 

 

Ο Bialbero

 

 

Το 1954, η παρουσίαση της πανέμορφης Giulietta συνοδευόταν από την παρουσίαση ενός νέου κινητήρα. Ο συγκεκριμένος, παράλληλα με τα πρωτοποριακά χαρακτηριστικά διέθετε και μια πολύ όμορφη εμφάνιση. Ήταν ένα στοιχείο που η μάρκα θα επαναλάμβανε και στο μέλλον με κινητήρες όπως ο ”boxer” και ο ”V6 busso”. Ο νέος τετρακύλινδρος σε σειρά κινητήρας κάτω από το καπό της Giuietta είχε χωρητικότητα 1.290κ.εκ. και πήρε το προσωνύμιο ”bialbero” από την ύπαρξη των δύο εκκεντροφόρων επικεφαλής.

 

 

Αυτή βέβαια δεν ήταν και η μόνη καινοτομία του. Αυτό αφού ο bialbero είχε, τόσο το μπλοκ, όσο και την κεφαλή κατασκευασμένα από κράμα αλουμίνιου και χιτώνια από χάλυβα. Παράλληλα οι εκκεντροφόροι κινούσαν άμεσα τις δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο, οι οποίες ήταν τοποθετημένες σε γωνία 80ο επιτρέποντας την τοποθέτηση του σπινθηριστήρα (μπουζί) σχεδόν στο κέντρο. Η συνολική απόδοση ήταν 53 ίπποι στις 5.500 σ.α.λ. και 8,5kgm ροπής στις 3.000 σ.α.λ.. Ο ίδιος κινητήρας στο μέλλον θα έφτανε όμως έως και τους 100 ίππους στις 6.500 σ.α.λ. 

 

 

 

Η βάση και για περαιτέρω εκδόσεις

 

 

Ο bialbero έδειξε αμέσως τις δυνατότητες του και αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία μεγαλύτερες εκδόσεις του συνόλου (από 1.6 έως και 2.0 λίτρα) θα εφοδίαζαν εξίσου επιτυχημένα μοντέλα, όπως η Giulia, η 2000 GTV, η 75 και η Spider. Οι δυνατότητες του συνόλου ήταν τόσο μεγάλες που η Alfa Romeo δεν δίστασε να δοκιμάσει μια σειρά καινοτομιών, όπως για παράδειγμα τη δημιουργία του μικρότερου τετρακύλινδρου κινητήρα με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής χωρητικότητας 900κ.εκ., εκδόσεις με μηχανικούς υπερσυμπιεστές και στροβυλοσυμπιεστές καυσαερίων, κούφιες βαλβίδες εξαγωγής με νάτριο, δεκαεξαβάλβιδες κεφαλές, δύο μπουζί ανά κύλινδρο, αλλά και το πρώτο σύστημα μεταβλητού χρονισμού σε αυτοκίνητο παραγωγής στην Alfa Romeo Spider του 1980.

 

 

Το τέλος μιας ένδοξης ιστορίας

 

 

Το 1994, ο bialbero πέρασε στην ιστορία μετά από 40 χρόνια ένδοξης πορείας. Η φιλοσοφία όμως της Alfa Romeo να συνδυάζει την μηχανολογική αρτιότητα με την αισθητική τελειότητα παραμένει παρούσα και σήμερα. Στις νέες Giulia και Stelvio στοιχεία, όπως τα τμήματα της ανάρτησης, ο άξονας μετάδοσης από ανθρακονήματα και το σύστημα πέδησης υπενθυμίζουν ότι η απόδοση και η ομορφιά κάθε άλλο παρά ασυμβίβαστες έννοιες είναι. Άλλωστε μια Alfa Romeo οφείλει να ξεχωρίζει σε κάθε επίπεδο.